- göylük
- 1.is. Göy rəngdə olma; mavilik. Paltarın göylüyü. – Göylüyünü necə saxlar bu göylük; Durnaları dönməz oldu dağların. . M. Araz.2.is.1. Bax göyərtilik. Göylüyü sulamaq.2. Otlaq, otluq, yaşıllıq. Sürünü göylüyə buraxmaq. – Bəzəsin çölləri başdan-başa göylük, otluq; Ta əzəldən bizə yaddır qıtlıq. S. Rüst.. Örüşdən dönən heyvanlar göylükdən ayrılıb yola çıxır. İ. Hüseynov. // Bağbağat, yaşıllıq. Evlər itsin içində; Yaşıllığın, göylüyün. M. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.